زنی که از سقوط آسانسور از طبقه ۷۵ یک آسمان‌خراش جان سالم به در برد
در ۲۸ ژوئیه ۱۹۴۵، حادثه‌ای غم‌انگیز در نیویورک رخ داد. یک بمب‌افکن نورث امریکن بی-۲۵ میچل در حالی که در مه غلیظ در پرواز بود، به طور تصادفی به ساختمان امپایر استیت برخورد کرد.
این حادثه هرچند جان ۱۴ نفر را گرفت، اما داستانی که تقریبا بعد از ۸۰ سال همچنان توجه مردم را به خود جلب می‌کند نه داستان آن قربانیان بلکه ماجرای یکی از جان‌به‌در بردگان به نام «بتی لو الیور» است. زنی که توانست در آن روز ۲ بار از مرگ فرار کند.
این هواپیما قرار بود در فرودگاه «لاگواردیا» فرود بیاید، اما به دلیل شرایط مه‌آلود نتوانست بنشیند و به همین خاطر خلبان درخواست فرود در فرودگاه «نیوآرک» را کرد.
خلبان که برای رفتن به این سمت ناچار بود از فراز منطقه منهتن بگذرد، احتمالا به خاطر مه زیاد، از مسیر خود منحرف شد و در ساعت ۹:۴۰ دقیقه صبح به طبقات ۷۸ تا ۸۰ ساختمان «امپایر استیت» برخورد کرد.
سه نفر در هواپیما و ۱۱ نفر در ساختمان در نتیجه این سانحه جان باختند. آتش ناشی از آن در سراسر ساختمان پخش شد که البته در ۴۰ دقیقه خاموش شد.
بتی لو الیور که در آن زمان ۲۰ ساله بود، به عنوان دربان آسانسور در ساختمان کار می‌کرد. هنگام برخورد هواپیما، او در اتاقک آسانسور در طبقه ۸۰ قرار داشت. شدت برخورد به حدی بود که او از آسانسور به بیرون پرتاب شد و آتش‌سوزی شدید او را دچار سوختگی کرد.
امدادگران پس از آن رساندن کمک‌های اولیه، او را در آسانسور دیگری قرار دادند و به طبقه همکف فرستادند. آنها نمی‌دانستند که کابل‌ها آسیب دیده‌اند و همانطور که آسانسور شروع به حرکت کرد، کابل قطع شد و اتاقک آسانسور ۷۵ طبقه سقوط کرد.
الیور کاملاً هوشیار بود و بعدا گفت که احساس می‌کرد دارد در خلاء سقوط می‌کند و برای اینکه در هوا معلق نشود، مجبور شده به حالت درازکش به دو طرف بچسبد.
کارشناسان می‌گویند دو چیز احتمالاً در آن روز زندگی او را نجات داده است: یکی فشار هوا در چاهک فشرده آسانسور که باعث کاهش سرعت اتاقک به هنگام سقوط شده بود. آسانسور همچنین با یک ضربه‌گیر روغنی در طبقه زیرزمین برخورد کرد.
دوم اینکه گزارش‌های منتشره از حادثه می‌گویند کابل‌های انباشته شده در کف چاهک آسانسور نیز به کاهش ضربه کمک کرده بودند و البته شاید چون خود خانم لو اولیورنیز پهلوها را گرفته و دراز کشیده بود، نیروی ضربه بهتر در بدنش پخش شدند.
با این همه او البته بدون آسیب‌دیدگی از این حادثه بیرون نیامد و شکستگی‌های متعددی را در نواحی لگن، کمر و گردن تجربه کرد. او بعد از چندین ماه به طور کامل بهبود یافت و ۵۴ سال دیگر نیز عمر کرد.
این بلندترین سقوط آسانسوری نیست که انسان‌ها از آن جان سالم به در برده‌اند (چند سال پیش در شیکاگو سقوطی از طبقه ۸۴ رخ داد، اما تجهیزات اضطراری در آنجا کار کردند)، با این حال گمان می‌رود بلندترین سقوط آزاد آسانسوری باشد که مسافری از آن زنده مانده تا ماجرا را روایت کند.
نظر شما