محاکمه مرد مسافرکش به اتهام تجاوز به زن جوان

چند ماه قبل زنی به ماموران پلیس خبر داد مورد تجاوز قرار گرفته‌ است. او گفت: من به عنوان مسافر سوار یک ماشین شدم. بعد از اینکه چند کیلومتری رفتیم، مرد مسافرکش به بیراهه رفت. او روی من اسلحه کشید و وادارم کرد تسلیم شوم. این مرد به من تجاوز کرد.

متهم با اطلاعاتی که به دست آمده بود، شناسایی و بازداشت شد. مرد جوان در بازجویی‌ها همه چیز را انکار کرد اما مدارکی که پزشکی قانونی ارائه داد نشان می‌داد زن درست می‌گوید و او مورد تجاوز قرار گرفته‌ است.

به این ترتیب، پرونده به شعبه ۵ دادگاه کیفری استان تهران فرستاده شد. در جلسه رسیدگی، زن جوان شکایت خود را مطرح کرد و گفت: از سر کار برمی‌گشتم و فکر می‌کردم این مرد مسافرکش است.

سوار ماشینش شدم. مرد راننده وارد بیراهه شد. من گفتم به مسیر برگرد اما توجهی نکرد. جایی نگه داشت و به سمتم حمله کرد. مقاومت کردم و اجازه ندادم به من نزدیک شود اما تیرهوایی شلیک کرد و با تهدید وادارم کرد به خواسته‌اش تن بدهم. من از این مرد شکایت دارم و حاضر به گذشت نیستم.

وقتی متهم پای میز محاکمه ایستاد و متوجه شد پزشکی قانونی هم تجاوز به زن جوان را تایید کرده‌ است، این بار ادعای دیگری را مطرح کرد و گفت: قبول دارم با این زن رابطه داشتم اما رابطه ما دوستانه بود. ما مدت‌ها بود با هم در ارتباط بودیم. این زن برای انتقام‌گیری به من اتهام تجاوز زده‌ است.

با این حال، ادعای متهم از سوی قضات پذیرفته نشد و او را به اعدام محکوم کردند. رأی صادره مورد اعتراض قرار گرفت و دیوان عالی کشور اعتراض را مورد قبول قرار داد. دیوان از دادگاه خواست تا درباره ادعای جدید متهم تحقیق و مشخص شود آیا گفته او درباره رابطه دوستی با قربانی صحت دارد؟

به این ترتیب، پرونده دوباره به دادگاه کیفری برگشت و بعد از انجام تحقیقات، متهم پای میز محاکمه رفت. او ادعایش درباره رابطه قبل از تجاوز را دوباره تکرار کرد اما یافته‌های دادگاه نشان می‌داد هیچ رابطه‌ای بین او و قربانی نبود و پرینت تلفن و پیامک‌های هر خط تلفن هر دو نفر نشان می‌داد آنها هیچ رابطه با هم نداشته‌اند و ادعای متهم دروغ ‌است.

وقتی متهم با این مدارک روبه‌رو شد، ادعای دیگری را مطرح کرد و گفت: منظور من از این گفته آن است که من به زور به قربانی تجاوز نکردم و رابطه ما خواست او هم بود. آن روز زن جوان با میل خودش سوار ماشینم شد و سر صحبت را باز کرد. قبول دارم قبلاً با او رابطه دوستانه نداشتم اما رابطه دوستانه ما در ماشین شکل گرفت و من با میل خودش با او رابطه برقرار کردم. به همین خاطر اتهام تجاوز به عنف را قبول ندارم.

در پایان، هیات قضات یک بار دیگر برای تصمیم‌گیری وارد شور شدند.